π½π£ππππππ₯ π»π πππ‘ππ£ – πππ₯ βπ π πππ£π¨πππ£π
π¨π π»πΎππ πππ ππ πππΎπ ππΎπΎπ π»ππ π£πΎππππ ππΎ ππΊπΊπ πππππΎπ, ππ πππ ππΎπ πππΎπ ππππ πΎπΎπ πππΎπΎπ½πΎ ππΎπΎπ ππΊπππΎπ ππΊππΎπ. π¨π ππππ ππ πΎπππΎ ππΊππΎππππΎ πππΎπ ππ ππππ ππππΊππΊπ»πππΎπ πΎπ ππΊπππΎ πΊπΊπ πΎπ ππ πππ½ πππ½πΎπ ππππ π½πΎππ»πΎπ½. π¨π πππΎπ ππππ π½πΎππΎπ ππ πππ πΊπΊπ ππππ πππ πΎπ ππΌππππΏ ππ π½ππΌππ ππππΎπ πππ ππΊπΊπ π½πΎ ππππ. π¬πππ ππΊπ½ππ ππΎπ ππ πππππΊπΊπ ππΎππππππΎπ πΊπΊπ ππ π»ππ ππ ππ πΊπΊπ ππΎ ππΊπ π πΎπ, ππΊπΊπ ππ π πΊπΊπ ππ ππΎπ πππ. π¨π ππππ π½πΎ πππΊππΎ πΊπ½πΎπππΊπ πππ ππΊπ π£πΎππππ π½πππ π½πΎ π½ππππΎ ππΊππ½ ππΎπΎπ. π¬πΎπ ππππ πππΎπ πππΎπ, πππΊππΎππ½ ππ ππΎπ π½ππππΎπ, π πππππΎπ ππ ππΊπΊπ ππΎπ ππΎπππππππΎπ π πΎππ½πΎ πππππΎ ππΊπ ππππ πΊπ½πΎπππΊπ πππ. π€πΎπ ππΊπΊπ ππππππΎπ π πππππΎπ ππ πΎπππΊπΊπ, π½πΊπ πππΎππΏπ ππΎπ ππΎπ. π¨π ππππ»πΎπΎπ ππΎπΌπππΌπΎππππΎπΎππ½πΎπ ππΎ π πππππΎππΎπ, ππΊπΊπ ππππ πππ πππΎπΎπ½π πππΎππ.
– π¬ππππΌπππΎπ ππππ ππ ππΎπ ππΎπ πΊπ π ππ ππππ πππ ππΎππΎπ π½πΎ ππππ π πΎπ. –
π£πΎ ππππ ππ ππππ½ πΎπ ππ πΊπ½. π¨π π½πππ ππΊππ½ ππΎπ ππππ πππ, ππΊπΊπ πππΎ ππ ππΎ πππ πΌπππΌπΎππππΎπΎπ, ππ ππππ πππΎππ. π¨π ππΌππππΏ ππΎππ ππΊπΊπ ππΎπ πππ½π½πΎπ ππΊπ ππππ π»πΎπ½ πΎπ ππ ππ ππΊπΌππππΎπ ππ π½πΎ ππππ.
βπ£πΎππππ?β
– π±πΎπΊπΌπππΎ πππΊπΊπβ¦ π£πΎππππ, ππ ππ ππΎπππβ¦ –
π¨π ππππ πππΎππ. π¦πΎπΎπ πΊπ½πΎπππΊπ πππ, ππΎπΎπ ππΎπΊπΌπππΎ, πππΎππ. π¨π ππ ππ ππΎπΎπ, ππ ππΊπ ππΊππ½πΎπ. πΆπΎπΎπ ππΎπΎπ ππΎπΊπΌπππΎ.
~~~~~~~~~~
Wereldkankerdag
Zondag was het Wereldkankerdag. De wereld stond stil bij de impact van kanker. Het is wat laat, maar dacht: het is altijd goed om aandacht te vragen voor zoiets ingrijpends als dit. Jet Hoogerwaard was nog maar een basisschoolmeisje toen zij werd geconfronteerd met de ziekte: haar oudere broer werd ziek. Jet: ‘Ik kan me de zorgen en de angst nog goed herinneren, ik kan het nog π·π°π¦ππ¦π―. Ons huis had maar dunne muurtjes en ik kon het bij wijze van spreken horen als Dennis in de kamer naast mij met zijn ogen knipperde. Stilte was daarom angstaanjagend, zeker in de tijd dat hij aftakelde door de chemokuren. Het is meer dan eens voorgekomen dat ik ‘s avonds checkte of hij nog ademde, zo bang was ik dat hij er op een dag niet meer zou zijn. Mijn grootste angst werd waarheid, op een avond ademde hij inderdaad niet meer…’
Impact van kanker op de omgeving
In het boek De Kaper beschrijft Jet de impact van de ziekte op het gezin. Jet: ‘Hoewel zijn ziekte niet het hoofdthema vormt van mijn boek De Kaper, is het wel een belangrijk onderdeel van het verhaal. De Kaper gaat voornamelijk over de invloed van zijn ziekte en overlijden op de relatie tussen mij en mijn vader, maar het verhaal is natuurlijk veel groter dan dat. Wat mijn moeder heeft moeten doorstaan, en mijn opa, oma en mijn lieve oom en tante: het komt niet in het verhaal aan bod, en het is ook niet in een paar woorden te vatten. Het is immens. Ook familie en vrienden zijn erdoor getekend, heel de omgeving. De ziekte is zo destructief, op vele vlakken. Ik sta niet alleen in mijn ervaring. In mijn leven ben ik heel wat mensen verloren aan de ziekte – ook mijn vader uiteindelijk – en ik ken zo ontzettend veel mensen die ooit met kanker zijn geconfronteerd.’
Vroege diagnose
Maar gelukkig kent Jet ook steeds meer βsuccesverhalenβ: mensen die ervan genezen zijn, dankzij de technieken en behandelingen die steeds beter worden. Jet: ‘En onlangs las ik dat waarschijnlijk binnenkort de mogelijkheid er is om met een bloedonderzoek de ziekte aan te tonen. Dat zou een fantastische doorbraak kunnen betekenen! Een vroege diagnose zou heel wat mensenlevens kunnen redden. Daarom is het belangrijk om aandacht te blijven vragen voor de ziekte en moeten we blijven doneren. Dan komt hopelijk de dag steeds dichterbij dat alle vormen te genezen zijn.’
